διαβαστε το πληρες κείμενο όπως είναι στο blog tatoulis.blogspot.com
Μόνη ελπίδα οι Έλληνες
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση οικονομική. Κρίση ηθική. Κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση που φέρει την υπογραφή όλων των τελευταίων κυβερνήσεων της χώρας. Κρίση για την οποία σήμερα φέρει προσωπική ευθύνη ο Κώστας Καραμανλής. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε προσωπικό και πολιτικό αδιέξοδο. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να οδηγήσει και τη χώρα σε αδιέξοδο. Στις Δημοκρατίες άλλωστε δεν υπάρχουν αδιέξοδα.Σήμερα έχει έλθει η ώρα να φωνάξουμε με θάρρος τα όσα κατ’ ιδίαν συζητάμε. Αρκετά με τις σιωπηλές πλειοψηφίες! Αρκετά με τις διεφθαρμένες κλειστές ομάδες εξουσίας! Ήλθε η ώρα να βρούμε πρώτοι εμείς την τόλμη να απομονώσουμε όλα εκείνα τα νοσηρά στοιχεία που παρεισέφρησαν στους κυβερνητικούς θώκους και αλώνουν καθημερινά με τις συμπεριφορές τους τον δημιουργικό και παραγωγικό χώρο της κεντροδεξιάς. Εμείς, που είχαμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα εκείνους που μπήκαν στην πολιτική όχι γιατί πίστεψαν στις ιδέες και το όραμα της παράταξης αλλά για να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη. Εμείς, που είχαμε το θάρρος να προτείνουμε κριτήρια αποτελεσματικότητας κυβερνητικού έργου, προκειμένου οι πολίτες να αποφασίζουν βάσει στοιχείων και όχι καλών ή κακών δημοσίων σχέσεων του εκάστοτε πολιτικού με καλοπληρωμένα παπαγαλάκια των μίντια. Εμείς, που προτιμήσαμε να αποδειχτούμε αληθινοί, έστω κι αν προσωρινά ενοχλήσαμε τις αυλές, τις κλίκες και τις παρέες.Πριν από πέντε χρόνια, ο Κώστας Καραμανλής ενέπνευσε στον τόπο την ελπίδα και ο Έλληνας άρχιζε να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Έκτοτε, τα συνθήματα παρέμειναν ως τέτοια και η απογοήτευση διάχυτη διαβρώνει τις πλέον παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Η σημαία κατά της διαφθοράς γρήγορα υπεστάλη. Η επανίδρυση του κράτους έμεινε κενό γράμμα. Οι μεταρρυθμίσεις άργησαν χαρακτηριστικά. Η καθημερινότητα του Έλληνα από ημέρα σε ημέρα γινόταν ακόμη πιο δύσκολη. Η οικονομία δεν αποτίναξε ποτέ τις χρόνιες στρεβλώσεις της.Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός αποκαλύπτεται ως συνένοχος. Συνένοχος στη διαφθορά. Συνένοχος στην ανικανότητα. Συνένοχος στην αναποτελεσματικότητα. Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός πήρε θέση. Ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, διάλεξε τη διαφθορά από τη διαφάνεια. Επέλεξε το νοσηρό δρόμο της συγκάλυψης από το «όλα στο φως». Ένας πρωθυπουργός σε ομηρία και εγκλωβισμένος σε προσωπικά αδιέξοδα είναι επικίνδυνος για τη χώρα.Είμαι ωστόσο απόλυτα βέβαιος ότι η βάση του κόμματος, ο ουσιαστικός του πυρήνας συνεχίζει να είναι υγιής, να θυμάται τις δεσμεύσεις, να μένει σταθερός στις αξίες και τις ιδέες που υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε. Δεν αποκοπήκαμε εμείς από αυτά που ονειρευτήκαμε, πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε. Η σημερινή ηγεσία είναι εκείνη που παρέκκλινε και πρόδωσε αυτές τις αξίες.Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλους κληρονόμους και πρίγκιπες της πολιτικής. Οι πολίτες θέλουν καθαρές θέσεις και όχι να ψάχνουν να τις ανακαλύψουν στους χειμαρρώδεις λόγους του νεολαικισμού ένθεν κακείθεν. Οι πολίτες θέλουν αλλαγές στη ζωή τους και όχι μεγαλόπνοα συνθήματα που η μόνη αλλαγή που θα εξασφαλίσουν είναι η παχυλή και πλούσια ζωή των διαφόρων κομματικοδίαιτων του δημόσιου βίου. Οι πολίτες δεν θέλουν άλλα διλήμματα: δεξιά ή αριστερά. Η μόνη επιλογή είναι μπροστά ή πίσω.Σε αυτό το κομβικό σημείο για τη χώρα «δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Καμία κομματική σφραγίδα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αγωνίες των πολιτών. Κανένα σκοτεινό σχέδιο δεν υπάρχει πίσω από την εμμονή κάποιων από εμάς να λέμε την αλήθεια άφοβα και χωρίς να υπολογίζουμε προσωπικά κόστη. Καμία σκοτεινή συνωμοσία δεν εξυφαίνεται εις βάρος της χώρας.Το χρέος μας είναι τεράστιο. Και το γνωρίζουμε όλοι εμείς που γινόμαστε αποδέκτες της αγωνίας του έλληνα πολίτη στην καθημερινή επαφή μας μαζί του. Ο Ελληνικός λαός δεν χρειάζεται ανθρώπους που αποφασίζουν γι αυτόν χωρίς αυτόν πίσω από κλειστές πόρτες. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που απαξιώνουν τις διαδικασίες της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» (για να θυμηθούμε τις κατηγορίες που εξαπολύαμε τότε) καταλήξαμε στο «σύστημα Καραμανλή» με τους κουμπάρους και τους υπερέμπιστους Υπουργούς . Η ανεξαρτησία από το σάπιο αυτό σύστημα εξουσίας είναι πλέον μονόδρομος. Πρέπει εμείς να πείσουμε με την ηχηρή μας παρέμβαση ότι μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και ότι αυτή η άλλη πολιτική μπορεί να ανατρέψει την κρίση που ενέσκηψε στη χώρα με αποκλειστική ευθύνη του Πρωθυπουργού.Το χρέος μας είναι τεράστιο. Η επιστροφή στην γνωστή πασοκική πολιτεία δεν είναι λύση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης, αλλά φορέας του παλιού, του αναποτελεσματικού και του διεφθαρμένου. Ο λαϊκισμός δεν έχει θέση στο μέλλον.Η κεντροδεξιά πρέπει να ξαναβρεί τις χαμένες της ρίζες. Ο μεσαίος χώρος πρέπει να ανακαλύψει και πάλι τρόπο να εκφρασθεί. Οι νηφάλιοι πολίτες πρέπει να ανακτήσουν την αισιοδοξία τους και να οδηγήσουν τη χώρα μπροστά.Αντί λοιπόν να αναρωτιούνται διάφοροι εντεταλμένοι της ενημέρωσης «ποιος κρύβεται πίσω από τον Τατούλη» , ας αναρωτηθούν καλύτερα «Γιατί κ. Καραμανλή παραδίδετε την εξουσία;» Ας διοχετεύσουν εκεί τη μεγάλη τους (καλοπληρωμένη) φαντασία προκειμένου να ανακαλύψουν ξένους δακτύλους και ξένα κέντρα. Αν υπάρχουν Εφιάλτες τότε εκείνοι κατοικούν στην αντίπερα όχθη. Οι επικοινωνισμοί τελείωσαν. Αρχίζει η πραγματική πολιτική.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύπλευρη κρίση. Κρίση θεσμών και αξιών. Κρίση οικονομική. Κρίση ηθική. Κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση που φέρει την υπογραφή όλων των τελευταίων κυβερνήσεων της χώρας. Κρίση για την οποία σήμερα φέρει προσωπική ευθύνη ο Κώστας Καραμανλής. Ο πρωθυπουργός βρίσκεται σε προσωπικό και πολιτικό αδιέξοδο. Δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να οδηγήσει και τη χώρα σε αδιέξοδο. Στις Δημοκρατίες άλλωστε δεν υπάρχουν αδιέξοδα.Σήμερα έχει έλθει η ώρα να φωνάξουμε με θάρρος τα όσα κατ’ ιδίαν συζητάμε. Αρκετά με τις σιωπηλές πλειοψηφίες! Αρκετά με τις διεφθαρμένες κλειστές ομάδες εξουσίας! Ήλθε η ώρα να βρούμε πρώτοι εμείς την τόλμη να απομονώσουμε όλα εκείνα τα νοσηρά στοιχεία που παρεισέφρησαν στους κυβερνητικούς θώκους και αλώνουν καθημερινά με τις συμπεριφορές τους τον δημιουργικό και παραγωγικό χώρο της κεντροδεξιάς. Εμείς, που είχαμε την τόλμη να κατονομάσουμε συγκεκριμένα εκείνους που μπήκαν στην πολιτική όχι γιατί πίστεψαν στις ιδέες και το όραμα της παράταξης αλλά για να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη. Εμείς, που είχαμε το θάρρος να προτείνουμε κριτήρια αποτελεσματικότητας κυβερνητικού έργου, προκειμένου οι πολίτες να αποφασίζουν βάσει στοιχείων και όχι καλών ή κακών δημοσίων σχέσεων του εκάστοτε πολιτικού με καλοπληρωμένα παπαγαλάκια των μίντια. Εμείς, που προτιμήσαμε να αποδειχτούμε αληθινοί, έστω κι αν προσωρινά ενοχλήσαμε τις αυλές, τις κλίκες και τις παρέες.Πριν από πέντε χρόνια, ο Κώστας Καραμανλής ενέπνευσε στον τόπο την ελπίδα και ο Έλληνας άρχιζε να ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Έκτοτε, τα συνθήματα παρέμειναν ως τέτοια και η απογοήτευση διάχυτη διαβρώνει τις πλέον παραγωγικές δυνάμεις του τόπου. Η σημαία κατά της διαφθοράς γρήγορα υπεστάλη. Η επανίδρυση του κράτους έμεινε κενό γράμμα. Οι μεταρρυθμίσεις άργησαν χαρακτηριστικά. Η καθημερινότητα του Έλληνα από ημέρα σε ημέρα γινόταν ακόμη πιο δύσκολη. Η οικονομία δεν αποτίναξε ποτέ τις χρόνιες στρεβλώσεις της.Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός αποκαλύπτεται ως συνένοχος. Συνένοχος στη διαφθορά. Συνένοχος στην ανικανότητα. Συνένοχος στην αναποτελεσματικότητα. Με τη σημερινή του πράξη ο πρωθυπουργός πήρε θέση. Ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, διάλεξε τη διαφθορά από τη διαφάνεια. Επέλεξε το νοσηρό δρόμο της συγκάλυψης από το «όλα στο φως». Ένας πρωθυπουργός σε ομηρία και εγκλωβισμένος σε προσωπικά αδιέξοδα είναι επικίνδυνος για τη χώρα.Είμαι ωστόσο απόλυτα βέβαιος ότι η βάση του κόμματος, ο ουσιαστικός του πυρήνας συνεχίζει να είναι υγιής, να θυμάται τις δεσμεύσεις, να μένει σταθερός στις αξίες και τις ιδέες που υποσχεθήκαμε να υπηρετήσουμε. Δεν αποκοπήκαμε εμείς από αυτά που ονειρευτήκαμε, πιστέψαμε και αγωνιστήκαμε. Η σημερινή ηγεσία είναι εκείνη που παρέκκλινε και πρόδωσε αυτές τις αξίες.Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλους κληρονόμους και πρίγκιπες της πολιτικής. Οι πολίτες θέλουν καθαρές θέσεις και όχι να ψάχνουν να τις ανακαλύψουν στους χειμαρρώδεις λόγους του νεολαικισμού ένθεν κακείθεν. Οι πολίτες θέλουν αλλαγές στη ζωή τους και όχι μεγαλόπνοα συνθήματα που η μόνη αλλαγή που θα εξασφαλίσουν είναι η παχυλή και πλούσια ζωή των διαφόρων κομματικοδίαιτων του δημόσιου βίου. Οι πολίτες δεν θέλουν άλλα διλήμματα: δεξιά ή αριστερά. Η μόνη επιλογή είναι μπροστά ή πίσω.Σε αυτό το κομβικό σημείο για τη χώρα «δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Καμία κομματική σφραγίδα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις αγωνίες των πολιτών. Κανένα σκοτεινό σχέδιο δεν υπάρχει πίσω από την εμμονή κάποιων από εμάς να λέμε την αλήθεια άφοβα και χωρίς να υπολογίζουμε προσωπικά κόστη. Καμία σκοτεινή συνωμοσία δεν εξυφαίνεται εις βάρος της χώρας.Το χρέος μας είναι τεράστιο. Και το γνωρίζουμε όλοι εμείς που γινόμαστε αποδέκτες της αγωνίας του έλληνα πολίτη στην καθημερινή επαφή μας μαζί του. Ο Ελληνικός λαός δεν χρειάζεται ανθρώπους που αποφασίζουν γι αυτόν χωρίς αυτόν πίσω από κλειστές πόρτες. Δεν χρειάζεται ανθρώπους που απαξιώνουν τις διαδικασίες της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού. Από το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» (για να θυμηθούμε τις κατηγορίες που εξαπολύαμε τότε) καταλήξαμε στο «σύστημα Καραμανλή» με τους κουμπάρους και τους υπερέμπιστους Υπουργούς . Η ανεξαρτησία από το σάπιο αυτό σύστημα εξουσίας είναι πλέον μονόδρομος. Πρέπει εμείς να πείσουμε με την ηχηρή μας παρέμβαση ότι μια άλλη πολιτική είναι εφικτή και ότι αυτή η άλλη πολιτική μπορεί να ανατρέψει την κρίση που ενέσκηψε στη χώρα με αποκλειστική ευθύνη του Πρωθυπουργού.Το χρέος μας είναι τεράστιο. Η επιστροφή στην γνωστή πασοκική πολιτεία δεν είναι λύση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι προϊόν παρθενογένεσης, αλλά φορέας του παλιού, του αναποτελεσματικού και του διεφθαρμένου. Ο λαϊκισμός δεν έχει θέση στο μέλλον.Η κεντροδεξιά πρέπει να ξαναβρεί τις χαμένες της ρίζες. Ο μεσαίος χώρος πρέπει να ανακαλύψει και πάλι τρόπο να εκφρασθεί. Οι νηφάλιοι πολίτες πρέπει να ανακτήσουν την αισιοδοξία τους και να οδηγήσουν τη χώρα μπροστά.Αντί λοιπόν να αναρωτιούνται διάφοροι εντεταλμένοι της ενημέρωσης «ποιος κρύβεται πίσω από τον Τατούλη» , ας αναρωτηθούν καλύτερα «Γιατί κ. Καραμανλή παραδίδετε την εξουσία;» Ας διοχετεύσουν εκεί τη μεγάλη τους (καλοπληρωμένη) φαντασία προκειμένου να ανακαλύψουν ξένους δακτύλους και ξένα κέντρα. Αν υπάρχουν Εφιάλτες τότε εκείνοι κατοικούν στην αντίπερα όχθη. Οι επικοινωνισμοί τελείωσαν. Αρχίζει η πραγματική πολιτική.