΄Οσοι είναι (είμαστε) από χωριό, πιθανά να θυμόμαστε, είτε σκηνές, είτε αφηγήσεις για την περίπτωση του μουλαριού, την ώρα που ψοφάει. Κλωτσάει με τέτοια δύναμη και τέτοια συχνό-τητα, έτσι ώστε ο άτυχος, που θα βρεθεί σε απόσταση βολής, θα την πληρώσει πολύ άσχημα, μπορεί και με το μοιραίο…Το φυσικό αυτό φαινόμενο, έχει την εξήγησή του, όπως επίσης έχει.... και την επέκτασή του : σωστά μαντέψατε, ο συσχετισμός γίνεται με την νέα διακυβέρνηση και την, καθ΄ όλα, μουλαρίσια συμπεριφορά της…
Μόνο που στην περίπτωση αυτή, στη θέση του άτυχου βρίσκεται μια χώρα κι ένας ολόκληρος λαός !...
Το ψυχορράγημα της κυβέρνησης είναι διαπιστωμένο πολλαπλά : πολιτικά, οικονομικά, δημοσκοπικά , σωματικά (κουρασμένος πρωθυ-πουργός)…
Το διαπιστώνουν όλοι εκτός από το υποκείμενο…
Όπως έλεγε κι ο παππούς μου, οι κλωτσιές του μουλαριού στα τελευταία του, δεν έχουν καμιά σχέση με κείνες που έδινε, εν ζωή… Είναι πολύ περισσότερες και πολύ πιο επικίνδυνες, επειδή είναι ανεξέλεγκτες και ασυντόνιστες…
Απορία : στην πολιτική μας περίπτωση ποιες κυβερνητικές κλωτσιές είχαν τις δραματικότερες επιπτώσεις ; Οι πριν ή οι τωρινές ; Οι «μεταρρυθμίσεις» για την ισχυρή Ελλάδα και την υγιή Οικονομία ή τα χαράτσια για την αποσόβηση της χρεοκοπίας ;
Νομίζω πως εδώ τα λεγόμενα του παππού δεν ισχύουν, οι κλωτσιές είναι ίδιες !...
http://logoplokies.blogspot.com/2009/04/blog-post_09.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου