ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα πραγματοποιηθεί από τις 16 έως τις 26 Ιουλίου. Διοργανώνεται για δέκατη πέμπτη συνεχόμενη χρονιά στην Καλαμάτα από το Διεθνές Κέντρο Χορού, με Καλλιτεχνική Διευθύντρια τη Βίκυ Μαραγκοπούλου. Το Αμφιθέατρο του Κάστρου, το Πνευματικό Κέντρο, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας, το Γυμναστήριο του Πολυκλαδικού Λυκείου και άλλοι ανοικτοί χώροι της Καλαμάτας θα υποδεχτούν και φέτος καλλιτέχνες και φιλότεχνους.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας κλείνει φέτος τα 15 του χρόνια. Κάθε καλοκαίρι, το Φεστιβάλ δίνει την ευκαιρία στους φίλους του χορού αλλά και της τέχνης γενικότερα να συναντηθούν στην Καλαμάτα για δέκα μέρες γεμάτες χορό, δημιουργώντας ένα μοναδικό πλαίσιο συνύπαρξης καλλιτεχνών και κοινού και συνιστώντας μια μεγάλη καλλιτεχνική εμπειρία για όλους τους συμμετέχοντες: πολίτες της Καλαμάτας, επισκέπτες, έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες, διεθνείς φιλοξενούμενους, παραγωγούς ή καλλιτεχνικούς διευθυντές άλλων διεθνών φεστιβάλ.
Φέτος, το πρόγραμμα περιλαμβάνει.... έντεκα σχήματα και δημιουργούς από διαφορετικές χώρες που θα παρουσιάσουν δώδεκα παραγωγές σε είκοσι συνολικά παραστάσεις προσφέροντας ένα πλούσιο και ενημερωμένο πρόγραμμα.
Tα έργα που θα παρουσιαστούν στο 15ο Φεστιβάλ θα μας συγκινήσουν, θα μας κάνουν να γελάσουμε και θα μας προβληματίσουν, το πιο σημαντικό ωστόσο, σ’ αυτή τη διεθνή και εθνική συγκυρία φέτος, είναι ότι ανοίγουν έναν νέο ορίζοντα στη σκέψη μας.
Υποστηρίζοντας πάντα την αυθεντικότητα της δημιουργίας και την προσωπική καλλιτεχνική γραφή, το 15ο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα καλωσορίσει γνωστούς χορογράφους και σχήματα που έχουν εμφανιστεί στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, αλλά και νέους δημιουργούς από διαφορετικές χώρες και ηπείρους.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Το σεμινάριο: Τεντ Στόφερ (Ted Stoffer), 15-26 Ιουλίου 2009
Αναπόσπαστο μέρος του Φεστιβάλ αποτελούν τα σεμινάρια χορού και οι διαλέξεις που απευθύνονται σε επαγγελματίες του χώρου και σε σπουδαστές επαγγελματικού επιπέδου. Έτσι το 15ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας προσκαλεί φέτος τον Αμερικανό Τεντ Στόφερ, που εργάζεται στην Ευρώπη από το 1991 και έχει συνεργαστεί, ως χορευτής, με τις ομάδες Les Ballets C de la B, Sasha Waltz & Guests, Rambert Dance Co., Scapino Ballet, καθώς και με διάφορους ανεξάρτητους χορογράφους. Το 1997, δημιούργησε την ομάδα Aphasia Dance Company, για την οποία έχει χορογραφήσει πέντε έργα, ανάμεσα στα οποία είναι μια διαδραστική εγκατάσταση (2008) και το έργο Aphasiadisiac (2008), παραγωγή των Les Ballets C de la B.
Διδάσκει συστηματικά σε σεμινάρια χορού στην Ευρώπη, την Ασία και την Αμερική (ImpulsTanz, Εθνικό Κέντρο Χορού στο Παρίσι, Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο του Μονπελλιέ, στο χορογραφικό κέντρο Circuit-Est του Μόντρεαλ) καθώς και σε διάφορες ομάδες, όπως οι: Ultima Vez, Rosas, Sasha Waltz & Guests, DV8, Carte Blanche κ.ά. Το μάθημά του βασίζεται σε μια ποικιλία κινητικών πρακτικών (γιόγκα, τάι τσι, τάνγκο) μέσα από την προσωπική του ματιά και εμπειρία, με στόχο τη σωματική ευαισθητοποίηση, τη δημιουργικότητα και την εύρεση κινητικού υλικού.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, τιμά τη μνήμη του Λεωνίδα Ντε Πιάν, του χαρισματικού δασκάλου, χορογράφου και ερμηνευτή, που υπήρξε πολύτιμος φίλος, συνεργάτης και μέλος της Τιμητικής Επιτροπής του Φεστιβάλ από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του. Για τη μεγάλη του προσφορά στην τέχνη του χορού στην Ελλάδα, θεσπίζει μία υποτροφία, που θα προσφέρεται κάθε χρόνο σε έναν συμμετέχοντα ή μία συμμετέχουσα στο σεμινάριο που θα επιλέγεται με κλήρωση.
Εργαστήρι και διαλέξεις από τη θεωρητικό Μπογιάνα Κουνστ (Bojana Kunst), 17-19 Ιουλίου
Στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που κάθε χρόνο φιλοξενούν και εργαστήρια - διαλέξεις που απευθύνονται στον ευρύτερο χώρο των επαγγελματιών των παραστατικών τεχνών, προσκεκλημένη είναι φέτος η Δρ. Μπογιάνα Κουνστ.
Φιλόσοφος, δραματουργός και θεωρητικός παραστατικών τεχνών, η Μπογιάνα Κουνστ διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνα και είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Primorska (Σλοβενία). 'Εχει συγγράψει βιβλία, άρθρα της εμφανίζονται στα σημαντικότερα περιοδικά τέχνης διεθνώς, δίνει διαλέξεις και καθοδηγεί σεμινάρια σε συνέδρια και φεστιβάλ της Ευρώπης. Επίσης, είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Maska Magazine, Amfiteater και Performance Research, και ηγείται του διεθνούς σεμιναρίου για τις Παραστατικές Τέχνες της Λιουμπλιάνα.
Εργαστήρι
Παρασκευή 17/7, 12:00-18:00 & Σάββατο 18/7, 13:00-19:00
Τι θα λέγατε να δουλέψουμε μαζί;
Για το «σώμα» και τη συνεργασία στη σύγχρονη περφόρμανς
Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα πολλά από τα πολιτικά κινήματα και τις καλλιτεχνικές κοινότητες απομυθοποιήθηκαν· στις σημερινές πολιτιστικές και πολιτικές συνθήκες ωστόσο, υπάρχει έντονα η ανάγκη να επανεξετάσουμε την έννοια του πλουραλισμού ως δύναμης αλλαγής. Στο εργαστήρι θα εξεταστεί το θέμα αυτό από την πλευρά του σώματος, αφού αυτό επηρεάζει βαθιά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τη συνεργασία. Ως βάση θα χρησιμοποιηθούν παραδείγματα από την ιστορία της περφόρμανς (ιδιαίτερα από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα) και κυρίως τρόποι με τους οποίους η διαδικασία της σωματοποίησης συνδέεται στενά με τις μορφολογικές και αισθητικές προσεγγίσεις της καλλιτεχνικής δράσης. Από αυτή την οπτική, μια σειρά περιπτώσεις συλλογικών πρακτικών θα αναλυθούν και θα συσχετιστούν με τις σύγχρονες αλλαγές στην καλλιτεχνική πρακτική. Τι θα λέγατε να δουλέψουμε μαζί;
Διάλεξη (απευθύνεται σε επαγγελματίες των παραστατικών τεχνών)
Σάββατο 18/7, στις 11:00
Τι θα λέγατε να δουλέψουμε μαζί; Σκέψεις για τη συνεργασία και τον σύγχρονο χορό.
Ομιλία (ανοικτή για το κοινό)
Κυριακή 19/7, στις 12:00
Τι σημαίνει «σύγχρονος»; Καλλιτεχνικές και πολιτικές απόψεις του χορού στα Βαλκάνια.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Προπώληση εισιτηρίων:
Από Πέμπτη 25/06/09
Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας
10:00-13:00 & 18:30-21:00 καθημερινά (εκτός Κυριακής)
Πληροφορίες για εισιτήρια και κρατήσεις μέσω πιστωτικών καρτών
(VISA & MASTERCARD) Από Πέμπτη 25/06/09
Τηλ: 27210 20 186 και 27210 20 307- Φαξ: 27210 20 243
Τιμές εισιτηρίων
25,00 € & 15,00 € (φοιτητικό και β΄ ζώνη περιορισμένης ορατότητας Κάστρου)
Για όλες τις παραστάσεις στο Αμφιθέατρο του Κάστρου και την παράσταση Βόυτσεκ του Ζοζέφ Νατζ στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο
20,00 € & 15 ,00 € (φοιτητικό)
Για τις παραστάσεις στα Γυμναστήριο Πολυκλαδικού Λυκείου Καλαμάτας, Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας, Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας
· Ειδική τιμή: 12,00 € για όλες τις παραστάσεις, για τους συμμετέχοντες στο Σεμινάριο 15-26 /07 με τον Τεντ Στόφερ
ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΧΟΡΟΥ 15-26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009
Με τον Τεντ Στόφερ
Το σεμινάριο απευθύνεται σε επαγγελματίες και προχωρημένους σπουδαστές χορού.
ΠΟΣΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: 240,00 €
(Το ποσό συμμετοχής εξοφλείται με την έναρξη του σεμιναρίου)
ΕΓΓΡΑΦΗ - ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ: 100,00 €
(Οι προκαταβολές δεν επιστρέφονται μετά τις 30 Ιουνίου 2009)
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να δηλώσουν συμμετοχή έως τις 20 Ιουνίου 2009
Για εγγραφές και περισσότερες πληροφορίες:
210 775 17 31 & 6973 034 771 Εριφίλη Εφραιμίδου
ή με e-mail: mail@kalamatadancefestival.gr
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ
Με την Μπογιάνα Κουνστ
Το εργαστήρι απευθύνεται σε επαγγελματίες των Παραστατικών Τεχνών (χορογράφους, performers, σκηνοθέτες, δραματουργούς, θεωρητικούς χορού, κριτικούς, visual artists κ.α) καθώς και σε φοιτητές και σπουδαστές προχωρημένων ετών.
Το εργαστήρι θα διεξαχθεί στην Αγγλική γλώσσα. Περιορισμένος αριθμός συμμετοχών.
ΠΟΣΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: 70,00 €
(Το ποσό συμμετοχής εξοφλείται με την έναρξη του εργαστηρίου)
ΕΓΓΡΑΦΗ - ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ: 25,00 €
(Οι προκαταβολές δεν επιστρέφονται μετά τις 10 Ιουλίου 2009)
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι να δηλώσουν συμμετοχή έως τις 5 Ιουλίου 2009
Για εγγραφές και περισσότερες πληροφορίες:
210 7520640 & 6944415170 Στεριανή Τσιντζιλώνη
ή με e-mail: mail@kalamatadancefestival.gr
Το πρόγραμμα αναλυτικά:
Την Πέμπτη 16 και την Παρασκευή 17 Ιουλίου στις 22:00
στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας
Karas / Saburo Teshigawara
Obsession - Un chien A / Εμμονή - Ένας σκύλος Α
του Saburo Teshigawara
Χορογραφία, Σκηνοθεσία, Φωτισμοί & Σχεδιασμός κοστουμιών: Saburo Teshigawara
Ερμηνεύουν: Rihoko Sato, Saburo Teshigawara
Μουσική επιμέλεια: Saburo Teshigawara
Παραγωγή: KARAS
Ο Saburo Teshigawara (Σαμπούρο Τεσιγκαουάρα) κατάγεται από το Τόκιο. Σπούδασε εικαστικές τέχνες και κλασικό χορό. Άρχισε να χορογραφεί στα 28 του. Το 1985, μαζί με τη χορεύτρια και μουσικό Kei Miyata (Κέι Μιγιάτα), ίδρυσε την ομάδα Karas, που στα ιαπωνικά σημαίνει «κοράκι», και πήρε την πρώτη του διεθνή διάκριση στο διαγωνισμό του Μπανιολέ το 1986. Ο Τεσιγκαουάρα συγκαταλέγεται ανάμεσα στους χορογράφους που αναμόρφωσαν την εικόνα του χορού στη σύγχρονη Ιαπωνία, αρθρώνοντας μια προσωπική εκφραστική γλώσσα, που περιλαμβάνει στοιχεία του σύγχρονου χορού μαζί με στοιχεία του Μπούτο. Συγκλονιστικός ερμηνευτής ο ίδιος, συλλαμβάνει τα έργα του ως όλον, σχεδιάζοντας τους φωτισμούς, τα σκηνικά, τα κοστούμια και επιλέγοντας τη μουσική. Στις παραστάσεις του κατασκευάζει ένα συνολικό καλλιτεχνικό σύμπαν, μέσα στο οποίο καταφέρνει να εκφράσει τα πιο βαθιά συναισθήματα και τις πιο αφηρημένες έννοιες. Μια από τις βασικές ιδέες που διατρέχουν το έργο του είναι πως ο χρόνος δεν υπάρχει παρά μόνο μέσα από την ανθρώπινη κίνηση.
Η νέα παραγωγή που θα παρουσιάσει στην Καλαμάτα είναι ένα ντούο που ερμηνεύει ο ίδιος μαζί με την εξαιρετική χορεύτρια Rihoko Sato (Ριχόκο Σάτο). Το έργο Obsession - Un chien A έχει ως πηγή έμπνευσης την ταινία Ένας ανδαλουσιανός σκύλος (1929) του Λουίς Μπουνιουέλ, θεμελιώδες έργο του Σουρεαλισμού, της οποίας το σενάριο ο Μπουνιουέλ είχε συνθέσει μαζί με τον Σαλβαδόρ Νταλί.
Η ομάδα Karas εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Την Παρασκευή 17 και το Σάββατο 18 Ιουλίου στις 20:00
στο Γυμναστήριο Πολυκλαδικού Λυκείου Καλαμάτας
Compagnie Ea Sola
Air Lines / Αερο-γραμμές
της Ea Sola
Ιδέα, Σκηνογραφία, Βίντεο, Φωτισμοί & Ερμηνεία: Ea Sola
Σύνθεση & Ερμηνεία, Μουσική προσαρμογή: Nguyen Xuan Son
Αποσπάσματα από το ντοκιμαντέρ Les Martyrs du Golfe d’Aden [Οι μάρτυρες του Κόλπου του Άντεν] του Daniel Grandclément
Διευθυντής παραγωγής & τεχνικός φωτισμών: Carlos Perez
Παραγωγή: ea.project
Συμπαραγωγή: Espace des Arts, Scène Nationale de Chalon-sur-Saône – Théâtre de Saint-Quentin-en-Yvelines, Scène Νationale – Centre Chorégraphique National de Tours – Centre National de la Danse, Pantin.
H Ea Sola [Έα Σόλα], Γαλλίδα βιετναμέζικης καταγωγής, παρουσιάζει το Air Lines, ένα σόλο που συνδυάζει την ευαίσθητη, φορτισμένη και λεπτεπίλεπτη κίνηση της Άπω Ανατολής με τη δυναμική αλληγορία της πολιτικής περφόρμανς. Η συνεχής ροή του ανέμου την ταξιδεύει στα μονοπάτια του κόσμου, όπου συναντά την ανθρώπινη διαμαρτυρία, την αδικία και τον αγώνα για επιβίωση. Η Έα Σόλα φέρνει με τόλμη αντιμέτωπες σκληρές εικόνες, σύμβολα και χειρονομίες μέσα στη συνεχή ροή νερού και αέρα, αντλώντας τη θεματολογία της από τα πανανθρώπινα αιτήματα σ’ ένα σόλο που καταφέρνει να συνταράξει. Τα μέσα λιτά, τα σχόλια μεστά, με ωμότητα και μια ιδιότυπη ποίηση, που αγκαλιάζει τον πονεμένο πλανήτη για να προκαλέσει τη συνειδητοποίηση και την ευαισθητοποίηση του θεατή.
H Έα Σόλα σπούδασε κλασικό θέατρο και μαθήτευσε κοντά στον Γκροτόφσκι (1980-84) καθώς και στους Μιν Τανάκα και Ρολάν Τοπόρ, των οποίων υπήρξε ερμηνεύτρια. Η μνήμη του σώματος ήταν το θέμα μιας σειράς χάπενινγκ που δημιούργησε μέχρι το 1990. Μετά από δεκαπέντε χρόνια απουσίας, επέστρεψε στο Βιετνάμ για έρευνα: η μνήμη του πολέμου και οι παραδοσιακοί χοροί του Βιετνάμ ήταν το θέμα της πεντάχρονης έρευνάς της, που κυοφόρησε τις επόμενες παραστάσεις της, όπως και το εμβληματικό της έργο Sécheresse et Pluie [Ξηρασία και βροχή]. Το 2005, μετά από τετράχρονη παύση, επιστρέφει δριμύτερη στο θέμα της μνήμης του πολέμου. Έχει συνεργαστεί με το Μπαλέτο της Όπερας του Ανόι, και έργα της παρουσιάζονται σε μεγάλες σκηνές και φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Η Ομάδα Compagnie Ea Sola εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Το Σάββατο 18 Ιουλίου στις 22:00 και την Κυριακή 19 Ιουλίου στις 20:00
στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας
Josef Nadj
Woyzeck
ou l’Ébauche du vertige /
Βόυτσεκ
Προσχέδιο ιλίγγου
Μια παράσταση του Josef Nadj
ελεύθερη απόδοση του Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ
Χορογραφία: Josef Nadj
Μουσική: Aladar Racz
Σχεδιασμός φωτισμών: Raymond Blot
Ερμηνευτές: Guillaume Bertrand, Istvan Bickei, Denes Debrei, Samuel Dutertre, Peter Gemza, Josef Nadj, Henrieta Varga
Παραγωγή: Théâtre National de Bretagne - Rennes, Centre Chorégraphique National d’Orléans
[Το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Ορλεάνης επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας της Γαλλίας – Διεύθυνση μουσικής, χορού, θεάτρου και Θεαμάτων, από το Κέντρο της D.R.A.C., το Κέντρο του Διαμερίσματος, την Πόλη της Ορλεάνης, το Διαμέρισμα του Λουαρέτ. Υποστηρίζεται επίσης από την Culturesfrance (Υπουργείο Εξωτερικών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων) για τις περιοδείες του στο εξωτερικό.]
Βόυτσεκ: ένα εξπρεσσιονιστικό δράμα χωρίς λέξεις
Ανάμεσα στα έργα του Νατζ, ο Βόυτσεκ είναι το μόνο που έλκει την καταγωγή του απευθείας από ένα θεατρικό κείμενο, ένα έργο του οποίου ο Μπύχνερ άφησε πεθαίνοντας (το 1837) τέσσερις διαφορετικές ημιτελείς εκδοχές. Ο φτωχός στρατιώτης Βόυτσεκ, μαχαιρώνει την ερωμένη του Μαρία από ζήλεια, ωστόσο η τρέλα και ο φόνος έρχονται ως αποτέλεσμα της σταδιακής απώλειας της ανθρωπιάς του, υπό την τεράστια πίεση της εκμετάλλευσης από μια καθεστηκυία τάξη που πρεσβεύει ότι η ηθική σχετίζεται με την οικονομική ευμάρεια. Ο Νατζ προτείνει τη δική του σιωπηλή, συμπυκνωμένη εκδοχή ολόκληρου του έργου σκηνοθετώντας «χορογραφικά» μια αποσπασματική αφήγηση με έμφαση στην αποσύνδεση και το παράδοξο. Αδειασμένη από το κείμενο, φέρνει στην επιφάνεια τα ερωτηματικά του συγγραφέα για την ανθρώπινη φύση και τη μοίρα. Ο Βόυτσεκ του Νατζ ξεχειλίζει από τρέλα και πόνο. Παράξενα πλάσματα, σαν κούκλες από άργιλο, ερμηνεύουν με επώδυνη ωμότητα ένα εξπρεσσιονιστικό δράμα χωρίς λέξεις, με υπόκρουση μια μελαγχολική μουσική σαν από βαλκανική ταινία του βωβού κινηματογράφου.
Γεννημένος στη Βοϊβοντίνα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ο Josef Nadj [Ζοζέφ Νατζ] σπούδασε ιστορία της τέχνης και μουσική στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης, πριν μαθητεύσει στο Παρίσι κοντά στους Μαρσέλ Μαρσώ και Ζακ Λεκόκ. Εκεί ανακαλύπτει και τον σύγχρονο χορό, και αφού χορεύει με τους Μαρκ Τόμκινς, Κατρίν Ντιβερρές και Φρανσουά Βερρέ, το 1986, ιδρύει τη δική του ομάδα, το Théâtre JEL. Από το 1995 διευθύνει το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο της Ορλεάνης. Ήδη από την πρώτη του χορογραφία, το Canard Pékinois (1987), διαγράφεται το προσωπικό του στίγμα: ένα σύμπαν τραγικό, γκροτέτσκο και συγκινητικό, όπου χορός, θέατρο και μιμική ζωντανεύουν σε έντονα ζωγραφικές εικόνες που αναπλάθονται διαρκώς από τη μουσική.
Την Κυριακή 19 και τη Δευτέρα 20 Ιουλίου στις 22:00
στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας
Jasmin Vardimon Company
Justitia
της Jasmin Vardimon
Σύλληψη, σκηνοθεσία και χορογραφία: Jasmin Vardimon
Ερμηνεύουν: Paul Blackman, Luke Burrough, Tim Casson, Mafalda Deville, Christine Gouzelis, David Nondorf, YunKrung, Song and Jasmin Vardimon., Συνεργάτης στη σκηνοθεσία και δραματουργός: Guy Bar-Amotz
Κείμενο: Rebecca Lenkiewicz
Σχεδιασμός φωτισμών: Chahine Yavroyan
Σχεδιασμός σκηνικών και κοστουμιών: Merle Hensel
Μουσική: Vivaldi, Can, Carsten Nicolai and Ryuichi Sakamoto, Mark Ribot, Richard Thompson, Murcof, AGF + Sue.C, Marie+ Scratch, Vibulator, 23 Skidoo, D. Fire, Johnny Cash, Aphex Twin, Yoko Ono, Smegma, Pansonic (& David Cunningham), Harry Partch (ενορχ. Ben Johnston), Roger Eno, Henry Purcell, A Small Good Thing, Ohad Fishof.
Παραγωγή: Jasmin Vardimon Company
Εκρηκτική δικαιοσύνη
Η Ομάδα της Jasmin Vardimon [Ιάζμιν Βάρντιμον] βρίσκεται στην κορυφή του βρετανικού χοροθεάτρου μαγεύοντας το κοινό με τις παραστάσεις της. Οξυδερκής και ιδιότυπα ειρωνική, η χαρισματική χορογράφος σχολιάζει την κοινωνική πραγματικότητα συνδυάζοντας εκρηκτικά κίνηση, λόγο, μουσική και τεχνολογία. Στην ουσία η παράσταση Justitia έχει να κάνει μ’ έναν μυστηριώδη φόνο. Η εξιχνίασή του αποκαλύπτει τις αμφιλεγόμενες πτυχές του συστήματος δικαιοσύνης και τον σύνθετο μηχανισμό της ενοχής. Καθώς η σκηνή περιστρέφεται, παρακολουθούμε διαδοχικά τα όσα διαδραματίζονται στο δικαστήριο, στον τόπο του εγκλήματος και σε μια αίθουσα ομαδικής ψυχοθεραπείας. Μέσα από μια ριψοκίνδυνη χορογραφία που εκτελείται από χορευτές μοναδικής δεξιοτεχνίας και με τη συνέργεια της μουσικής, η αγωνία κορυφώνεται: ανθρωποκτονία με δόλο, εξ αμελείας ή μήπως αυτοάμυνα;
Μεγαλωμένη σ’ ένα κιμπούτς στο Ισραήλ και χορεύτρια της ομάδας σύγχρονου χορού Kibbutz, η Ισραηλινή Ιάζμιν Βάρντιμον ίδρυσε, το 1997, στο Λονδίνο, τη δική της ομάδα. Σύντομα εξελίχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες χορογράφους της Βρετανίας. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις και από το 2006 είναι συνεργαζόμενη καλλιτέχνις του Sadler’s Wells.
Τη Δευτέρα 20 Ιουλίου στις 20:00 και την Τρίτη 21 Ιουλίου στις 22:00
στο Γυμναστήριο Πολυκλαδικού Λυκείου Καλαμάτας
Η ιεροτελεστία της άνοιξης
του Αντώνη Φωνιαδάκη
Χορογραφία: Αντώνης Φωνιαδάκης
Μουσική: Ιγκόρ Στραβίνσκι
Ερμηνεία: Ιωάννα Τουμπακάρη
Σχεδιασμός σκηνικών και κοστουμιού: Αντώνης Φωνιαδάκης
Αυτο-θυσία
To κλασικό αριστούργημα του Ιγκόρ Στραβίνσκι, έργο-πρόκληση στην ιστορία του σύγχρονου χορού, έχει γνωρίσει πολλές απόπειρες χορογραφικής ερμηνείας. O Αντώνης Φωνιαδάκης κάνει τη δική του πρόταση επικεντρώνοντας στην εξαιρετική ερμηνεία της Ιωάννας Τουμπακάρη. Yλικά του, η επαναστατική μουσική, το πάσχον σώμα και η αδιάκοπη καθολική κίνηση ως εκφραστικό μέσο που προκαλεί τις αισθήσεις και καταλήγει σε μια εμπειρία «σπλαχνική». Η μύηση, η τελετή και η θυσία· το ανθρώπινο αντιμέτωπο με το θείο· το γυναικείο σώμα σε αποθέωση υπερβαίνοντας κάθε όριο. Η σταδιακή παράδοση του σώματος με κατάληξη την αυτοθυσία.
Ο Αντώνης Φωνιαδάκης γεννήθηκε στην Κρήτη, όπου πήρε τα πρώτα μαθήματα χορού. Συνέχισε τις σπουδές του στην Κρατική Σχολή Χορού και στη Σχολή Rudra του Μωρίς Μπεζάρ στη Λωζάννη. Ως χορευτής έχει συνεργαστεί με τo Μπαλέτο Μωρίς Μπεζάρ στη Λωζάννη, την Όπερα της Λυόν (υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Λούκου), την ομάδα Karas του Σαμπούρο Τεσιγκαουάρα, ενώ χορεύει και με τη δική του ομάδα χορού, την Apotosoma, την οποία ίδρυσε το 2003. Συνεργάζεται επίσης ως ανεξάρτητος χορογράφος με ομάδες σε πολλές χώρες.
Την Τετάρτη 22 Ιουλίου στις 20:00
στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας
AdLibdances
Lang / Μακριά
της Κατερίνας Παπαγεωργίου
Σύλληψη / Χορογραφία: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Σύμβουλος δραματουργίας: Guy Cools
Δραματουργία: Νίκος Φλέσσας, Μαριαλένα Μαμαρέλη
Σχεδιασμός φωτισμού: Νήσος Βασιλόπουλος
Μουσική σύνθεση: Αντώνης Ανισέγκος
Επιμέλεια κοστουμιών : Teresa Hahn
Ερμηνεύουν: Νίκος Καμόντος, Κατερίνα Παπαγεωργίου
Παραγωγή: AdLibdances
Ένα σόλο για δύο σώματα
«Τι απομένει για να χορευτεί;» είναι το ερώτημα που ωθεί την Κατερίνα Παπαγεωργίου στην αναζήτηση ενός κινητικού λεξιλογίου πέρα από τα δεσμά της συνήθειας. Το Lang, ώριμο δείγμα μιας επίμονης χορογραφικής έρευνας, συνιστά μια παράδοξη περιπέτεια ανάμεσα στο σόλο και το ντουέτο. Δύο ερμηνευτές κινούνται αδιάσπαστα επί σκηνής και μας παρασύρουν σε μια αέναη κυκλική αναπαράσταση που συγγενεύει με τους ομόκεντρους κύκλους μιας υδάτινης επιφάνειας. Μέσα από τις τροχιές που διαγράφουν τα σώματα αφυπνίζονται η οργανική ρυθμικότητα του σφυγμού και της αναπνοής και ταυτόχρονα η ρυθμικότητα της ατέρμονης φυσικής εναλλαγής από τη ζωή στο θάνατο και πάλι στη ζωή...
Η Κατερίνα Παπαγεωργίου, μετά τις σπουδές της στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, χόρεψε με τους Δημήτρη Παπαϊωάννου και Κωνσταντίνο Ρήγο και συνέχισε τις σπουδές της στο Στούντιο της Τρίσα Μπράουν στη Νέα Υόρκη, με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright. Ίδρυσε την ομάδα της το 2001. Σήμερα συνεχίζει να σπουδάζει (μεταπτυχιακό πρόγραμμα Solo / Dance / Authorship του Πανεπιστημίου UdK) και να δημιουργεί στο Βερολίνο. Έργα της έχουν φιλοξενηθεί σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ και Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών. Tο 2008, απέσπασε το βραβείο χορογραφίας «Jarmila Jeřábková» στο Φεστιβάλ New Europe στην Πράγα.
Την Τετάρτη 22 Ιουλίου στις 22:00
Στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας
Peeping tom
Le Salon / Το Σαλόνι
Σύλληψη & Ερμηνεία: Gabriela Carrizo, Franck Chartier, Samuel Lefeuvre, Simon Versnel, Τραγουδά η Eurudike de Beul (μετζο σοπράνο)
Σκηνογραφία: Pol Heyvaert
Φωτισμοί: Gerd van Looy
Ήχος: Glenn Vervliet
Σύμβουλοι δραματουργίας: Nico Leunen, Viviane De Muynk
Παραγωγή: Peeping Tom
Συμπαραγωγοί: Tramway Glasgow City Council, La Rose des Vents - Scène Nationale de Villeneuve d’Ascq, Le Réseau France des CDC
Με την υποστήριξη των: Υπουργείο της Φλαμανδικής Κοινότητας (Bέλγιο), Needcompany (Βρυξέλλες), Stadsschouwburg (Kortrijk), Les Ballets C de la B (Γάνδη), Ballet Preljocaj (Αιξ-αν-Προβάνς), Cie Michèle Anne De Mey (Βρυξέλλες)
Μεταξύ φθοράς και εμπειρίας
Οι Peeping Tom [Πίπινγκ Τομ] είναι πολυεθνική κολεκτίβα-«επίγονος» της Βελγικής Σκηνής. Τα μέλη της, χορευτές εξαιρετικών δυνατοτήτων, με σώματα που μιλάνε μια γλώσσα σκληρή, χορογράφοι, δραματουργοί και ερμηνευτές ταυτόχρονα, έχουν θητεύσει κοντά σε μεγάλους δημιουργούς όπως οι Αλαίν Πλατέλ και Γιαν Λόουερς. Προερχόμενοι από ένα περιβάλλον όπου χορός, δραματουργία και τραγούδι έχουν συζευχθεί από καιρό, δημιουργούν ένα «θέαμα» που, αγγίζοντας με τόλμη και μαύρο χιούμορ επώδυνα θέματα, όπως τα γηρατειά, η φθορά και η απώλεια, καταφέρνει να υπερβεί τη σκληρή απεικόνιση της πραγματικότητας και να μιλήσει στην καρδιά των θεατών. Η τριλογία τους που αποτελείται από τα έργα Le Jardin (Ο κήπος), Le Salon (Το σαλόνι) και Le Sous sol (Το υπόγειο) περιοδεύει ανά την Ευρώπη και τους έχει κάνει ιδιαίτερα αγαπητούς σε κριτικούς και κοινό.
Στο έργο Le Salon, ένα σαλόνι γίνεται μάρτυρας οικογενειακών στιγμών που σπάνια βγαίνουν «από τον οίκο» για να παρουσιαστούν επί σκηνής. Σε πλήρη παρακμή μαζί με την οικογένεια που το κατοικούσε, γίνεται μάρτυρας μιας δύσκολης και ιδιαίτερης στιγμής: όταν τα γηρατειά γίνονται αβάσταχτα τόσο για τον ίδιο τον γερασμένο άνθρωπο, όσο και για τη νεότερη γενιά. Το φθαρμένο σαλόνι συμπαρασύρει στην παρακμή του ό,τι βρεθεί μέσα σ’ αυτό και στραγγίζει από τους χυμούς της ζωής τα πάντα: μουσική, έρωτες, ανθρώπινες υπάρξεις, αντικείμενα. Τίποτα δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στη δύναμή του και τίποτα δεν μπορεί ν’ αναστρέψει τη βαρύτητα που, όλο και περισσότερο, τραβά τα πάντα προς τη γη.
[Η παράσταση περιέχει σκηνές που μπορεί να προκαλέσουν.]
Η παράσταση Le Salon των Peeping Tom παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας το 2006.
Την Παρασκευή 24 Ιουλίου στις 22:00
Στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας
Peeping Tom
Le Sous Sol / Το Υπόγειο
Δημιουργία και ερμηνεία: Gabriela Carrizo, Franck Chartier, Samuel Lefeuvre, Maria Otal, Eurudike de Beul (Μέτζο σοπράνο)
Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Simon Versnel
Ηχητική σύνθεση: Glen Vervliet
Σύμβουλος δραματουργίας: Hildegard De Vuyst
Τεχνική διεύθυνση/ Σχεδιασμός σκηνικού και φωτισμών: Yves Leirs
Παραγωγή: Peeping Tom (Bruxelles)
Συμπαραγωγή: KVS (Bruxelles), Charleroi/Danses, Théatre de la Ville (Paris), Trafo Budapest
Με την υποστήριξη: Ministère de la Communauté Flamande, Scène Nationale de Petit-Quéville / Mont-Saint-Aignan
Το υπόγειο της αιωνιότητας
Θαμμένοι σε τόνους χώματος στο υπόγειο του σπιτιού, οι γνωστοί μας χαρακτήρες από τα δύο προηγούμενα μέρη της τριλογίας ξαναβρίσκονται, άλλοι έχοντας φτάσει εκεί από αιφνίδιο θάνατο και άλλοι μετά από πολύχρονη ασθένεια. Η απώλεια της μνήμης είναι το πιο τραγικό και συνάμα κωμικό βίωμα του θανάτου τους: προσπαθούν ν’ αποτελειώσουν όσα άφησαν μισά στη ζωή τους, μα είναι αδύνατο, προσπαθούν να συναντήσουν ο ένας τον άλλον, μα δεν αναγνωρίζονται, ξεκινούν να λύνουν παλιές διαφορές τους και στο δρόμο χάνουν το στόχο τους. Βάρος και ελαφρότητα, δράμα και χιούμορ εναλλάσσονται ακατάπαυστα σ’ αυτό το γεμάτο παραδοξότητες έργο. Οι νεκροί «ζουν» σ’ έναν κόσμο όπου φόβοι, ενοχές και ταμπού έχουν αντικατασταθεί από «προθέσεις συναισθημάτων» χωρίς αντίκρισμα. Η προωθημένη στα άκρα κίνηση που χαρακτήριζε το Le Jardin και το Le Salon, εδώ αποδίδεται ακόμα πιο ακραία πλαστική. Μέσα από αστείες καταστάσεις διαμορφώνεται η εικόνα μιας μετέπειτα ζωής, που, αν και εκτυλίσσεται μέσα στο χώμα, βασανίζεται από μιαν αβάσταχτη ελαφρότητα.
Την Πέμπτη 23 και το Σάββατο 25 Ιουλίου στις 20:00
στο Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας
Iraqis Bodies
Crying of my Μother / Ο σπαραγμός της μητέρας μου
του Muhanad Rasheed
Σύλληψη & Χορογραφία: Muhanad Rasheed
Φωτισμοί: Samer Sebeyon
Επιλογή μουσικής: Muhanad Rasheed
Ερμηνεύουν: Anmar Taha, Amar Chole, Muhanad Rasheed
Πού βρίσκονται λόγια κατάλληλα να περιγράψουν την εμπειρία ενός πολέμου;
Το Crying of my Μother δημιουργήθηκε το 2007 στην Ιορδανία και στη Συρία, όπου οι τρεις ερμηνευτές αναζήτησαν καταφύγιο αμέσως μετά τον πόλεμο στο Ιράκ. Είναι η ιστορία τριών ανδρών που ζουν κάτω από την ίδια στέγη ώσπου θρησκευτικές διαφορές τούς οδηγούν σε αλληλοκτονία. Πρόκειται για το πρώτο έργο της ομάδας: η νεανική οργή γίνεται δια-μαρτυρία και διοχετεύεται μέσω της κίνησης. Το ανθρώπινο σώμα είναι ικανό να σκοτώνει, να βασανίζεται και να υποφέρει, μπορεί ωστόσο ακόμα να «δημιουργεί», ελπίζοντας πως θα ανασύρει τη βία από τη μνήμη του σώματος και θα τη μετατρέψει σε χορό...
Ο ιρακινός χορογράφος Muhanad Rasheed [Μουχανάντ Ρασίντ] είναι 24 χρονών και ζει από το 2008 στην Ολλανδία, όπου του παρέχεται πολιτικό άσυλο. Όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές της ομάδας, σπούδασε θέατρο στη Σχολή Καλών Τεχνών της Βαγδάτης και στη συνέχεια ασχολήθηκε με το χορό. Στη Βαγδάτη σύστησε από κοινού με άλλους χορευτές την ομάδα Iraqis Bodies, την πρώτη ομάδα χορού στη Βαγδάτη. Η ομάδα ανέπτυξε το δικό της κινητικό ύφος, με επιρροές από στοιχεία παραδοσιακών χορών του Ιράκ. Σήμερα παρουσιάζει τη δουλειά της σε φεστιβάλ της Ευρώπης (Ισπανία, Ελβετία, Ολλανδία κ.α.) αλλά και της Μέσης Ανατολής (Λίβανος, Ιράν).
Η ομάδα Iraqis Bodies εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Την Πέμπτη 23 Ιουλίου στις 22:00 και την Παρασκευή 24 Ιουλίου στις 20:00 στο Γυμναστήριο Πολυκλαδικού Λυκείου Καλαμάτας
La Ribot & Mathilde Monnier
Gustavia / Γκουστάβια
Σύλληψη, Χορογραφία & Ερμηνεία: Mathilde Monnier & La Ribot
Σχεδιασμός φωτισμών: Éric Wurtz
Ήχος: Olivier Renouf
Κατασκευή σκηνικών: Annie Tolleter
Σχεδιασμός κοστουμιών: Dominique Fabrègue
Βοηθός σχεδιαστή κοστουμιών: Laurence Alquier
Μουσική: Mouse on Mars, Square Pusher, Cristian Vogel, Mathiew Ship, Olivier Renouf
Παραγωγή: Festival Montpellier Danse 2008, Centre Pompidou - Les Spectacles Vivants / Festival d’Automne / Théâtre de La Ville – Paris, Centre de Développement Chorégraphique - Toulouse / Midi-Pyrénées, Culturgest Lisbonne, La Comédie de Genève, Mercat de Les Flors – Barcelone, La Ribot Genève, Centre Chorégraphique National de Montpellier Languedoc-Roussillon
Γι’ αυτή την παράσταση, η La Ribot έχει τη στήριξη των: La Ville de Genève, La République et Canton de Genève, Pro Helvetia, Swiss Arts Council
Το Εθνικό Κέντρο Χορογραφίας του Μονπελλιέ διευθύνεται από τη Mathilde Monnier και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας-Νομαρχιακή Διεύθυνση Πολιτισμού Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν, το Διαμέρισμα του Μονπελλιέ, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν, το Γενικό Συμβούλιο του Ερώ (Hérault).
Η Γκουστάβια με τα δύο πρόσωπα
Γκουστάβια είναι το θεατρικό όνομα μιας γυναίκας που προσπαθεί να μιλήσει μέσα από δύο φωνές και δύο σώματα. Γκουστάβια είναι η συνάντηση και η αναμέτρηση δύο εξαιρετικών δημιουργών σ’ ένα σκοτεινό τοπίο από βελούδινες κουρτίνες. Η ισπανίδα περφόρμερ Λα Ριμπό και η γαλλίδα χορογράφος Ματίλντ Μοννιέ ερμηνεύουν την πολυσύνθετη προσωπικότητα μιας γυναίκας που αντιδρά στην τάξη των πραγμάτων. Εμπνευσμένη από τεχνικές και κώδικες του κλασικού μπουρλέσκ, η παράσταση καταπιάνεται με θέματα όπως η γυναίκα, η θεατρική σύμβαση, ο θάνατος και η σύγχρονη τέχνη, με τρόπο «επικίνδυνα» χιουμοριστικό.
Η ισπανικής καταγωγής χορογράφος και περφόρμερ La Ribot [Λα Ριμπό] ζει στη Γενεύη και είναι γνωστή για τις γεμάτες χιούμορ και εκκεντρικότητα, ανατρεπτικές ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο σόλο παραστάσεις της, στις οποίες συνυπάρχουν χορός, περφόρμανς, εικαστικά και βίντεο. Τα έργα της έχουν παρουσιαστεί τόσο σε γκαλερί και μουσεία σύγχρονης τέχνης όπως η Tate Modern του Λονδίνου, όσο και σε θέατρα, όπως το Théâtre de la Ville στο Παρίσι. Το 2000 της απονεμήθηκε το Εθνικό Βραβείο Χορού της Ισπανίας.
Η Mathilde Monnier [Ματίλντ Μοννιέ], σημείο αναφοράς στη διεθνή σκηνή του χορού, ανήκει σε μια γενιά χορογράφων που θεμελίωσαν τον σύγχρονο χορό στη Γαλλία. Από το 1994 διευθύνει το Εθνικό Χορογραφικό Κέντρο του Μονπελλιέ και έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία και διακρίσεις. Στη δουλειά της διαφαίνεται ο έντονος προβληματισμός, η ποιητική διάθεση και ο έντονος ρόλος της μουσικής. Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με σημαντικούς καλλιτέχνες απ’ όλες τις τέχνες.
Η La Ribot εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα
Το Σάββατο 25 Ιουλίου στις 22:00 και την Κυριακή 26 Ιουλίου στις 20:00
στο Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Καλαμάτας
Xavier Le Roy
Self Unfinished / Αυτο-ατελής (1998)
του Xavier Le Roy
Σύλληψη, Δημιουργία & Ερμηνεία: Xavier Le Roy Σε συνεργασία με τον: Laurent Goldring Μουσική: Diana Ross
Παραγωγή: in situ productions & Le Kwatt Συμπαραγωγή: Substanz-Cottbus (Κότμπους), TIF Staatsschauspiel (Δρέσδη), Fonds Darstellende Künste e.v. aus Mitteln des Bundesministeriums des Innern (Βερολίνο)
Με την υποστήριξη των: TanzWerkstatt (Βερολίνο), Podewil (Βερολίνο) και Berlin Senatsverwaltung für Wissenschaft, Forschung und Kultur (Βερολίνο).
Επανακτώντας το απροσδιόριστο του (ανθρώπινου) σώματος
Σε μια σκηνή λευκή, που θυμίζει ερευνητικό εργαστήρι, ο Xavier Le Roy [Ξαβιέ Λε Ρουά] μας υποδέχεται ντυμένος απλά και αρχίζει να μεταμορφώνεται σταδιακά σε μια σειρά τόσο αναγνωρίσιμων όσο και απροσδιόριστων πλασμάτων. Κατασκευάζοντας συστηματικά μια σειρά εικόνες μόνο με το σώμα του και με πολύ λιτά ενδυματολογικά μέσα, παίζει με τη φαντασία μας, μας εκπλήσσει και συγχρόνως ανατρέπει τη συνεχή και εγγενή μας επιθυμία να αναγνωρίζουμε και να προσδιορίζουμε τις εκάστοτε σωματικές μορφές που μας προτείνει. Xορογραφημένο προσεκτικά και με ιδιαίτερη ευαισθησία, το Self Unfinished εξερευνά τις δυνατότητες του ανθρώπινου σώματος και αποτελεί έργο-σταθμό στην καλλιτεχνική πορεία του Λε Ρουά.
Γεννημένος στη Γαλλία το 1963, ο Ξαβιέ Λε Ρουά σπούδασε αρχικά βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο του Μονπελλιέ. Ξεκίνησε χορό στο τέλος της δεκαετίας του ’80. Η τριλογία των πρώτων έργων του, με τίτλο Narcisse Flip, πρωτοπαρουσιάστηκε το 1997. Έχει συνεργαστεί με σημαντικές μορφές του χορού, όπως η Yvonne Rainer και ο Steve Paxton, και με νεότερους δημιουργούς, όπως η Μεγκ Στιούαρτ, ο Ζερόμ Μπελ και η Εστέρ Σαλαμόν. Συγκαταλέγεται, μαζί με τους Ζερόμ Μπελ, Μεγκ Στιούαρτ, Τζόναθαν Μπάρροους και Βέρα Μαντέρο, σε μια ομάδα χορογράφων που θεωρούνται ανανεωτές της βορειοευρωπαϊκής σκηνής του χορού. To Self Unfinished ειδικά, μαζί με τα Product of Circumstances (1999) και Rite of Spring (2007), αποτελεί από τα πιο γνωστά του σόλο και υπήρξε καθοριστικό στη διαμόρφωση του σύγχρονου ρεύματος που συχνά αναφέρεται ως «εννοιακός χορός» (conceptual dance).
Η παράσταση Self Unfinished του Xavier Le Roy παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο 9ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας το 2003.
Την Κυριακή 26 Ιουλίου 22:00
στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας
Mathilde Monnier
tempo 76
Μια παράσταση της Mathilde Monnier
Σκηνογραφία: Αnnie Tolleter
Μουσική: György Ligeti
Σύνθεση-Εκτέλεση ήχων: Olivier Renouf
Σχεδιασμός φωτισμών: Éric Wurtz
Σχεδιασμός κοστουμιών: Dominique Fabrègue και Laurence Alquier
Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Herman Diephuis
Ερμηνεύουν: Yoann Demichelis, Herman Diephuis , Julien Gallée-Ferré, Jung-Ae Kim, Natacha Kouznetsova, Maud Le Pladec, I-Fang Lin, Arend Pinoy, Rachid Sayet
Παραγωγή: Festival Montpellier Danse 07, Théâtre De La Ville - Paris, Festival d’Automne - Paris, Culturgest - Lisbon, Steirischer Herbst - Graz, La Halle Aux Grains - Scène Nationale De Blois, Centre Chorégraphique National De Montpellier Languedoc-Roussillon
[Το Centre Chorégraphique National του Μονπελλιέ Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν διευθύνεται από τη Mathilde Monnier και επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Επικοινωνίας-Νομαρχιακή Διεύθυνση Πολιτισμού Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν, το Διαμέρισμα του Μονπελλιέ, το Νομαρχιακό Συμβούλιο Λανγκντόκ-Ρουσιγιόν, το Γενικό Συμβούλιο του Ερώ (Hérault).]
Tempo 76: Ένας τεκτονικός χορός συνηχήσεων
Σημείο αναφοράς στην ιστορία της δυτικής μουσικής αλλά και του χορού, η ταυτοφωνία, με τη «συνήχηση» πολλαπλών μελωδικών, ρυθμικών ή κινητικών γραμμών, ασκεί στο θεατή μια ακαταμάχητη έλξη, ωστόσο αποτελεί από νωρίς ταμπού για τον σύγχρονο χορό λόγω του συσχετισμού της με απολυταρχικά καθεστώτα και περιβάλλοντα. Με το Tempo 76, η Mathilde Monnier (Ματίλντ Μοννιέ) βάζει ένα δύσκολο στοίχημα: θα ήταν δυνατόν ν’ αντιστραφεί αυτή η φόρμα στους συσχετισμούς και την πορεία της και, ξεκινώντας από το συλλογικό και το εύθυμο, περνώντας μέσα από το ευαίσθητο και το ευάλωτο, να φτάνει ν’ αναδείξει το ατομικό;
Με μια γραφή που τη χαρακτηρίζει η σαφήνεια, η διαύγεια και η αποφασιστικότητα, η Μοννιέ μετατρέπει την οικεία φόρμα της ταυτοφωνίας σε καλειδοσκόπιο αποκαλύψεων.
Πάνω σ’ ένα μυρωδάτο γρασίδι, με τη μουσική του ούγγρου συνθέτη Γκυόργκυ Λίγκετι να δομεί ένα κρυσταλλικό, υπόγειο πλέγμα, εννιά χορευτές γλιστρούν αθόρυβα, σχεδόν λαθραία, σ’ ένα περιβάλλον που κάθε τόσο καταβροχθίζεται από τεράστιες μαύρες παύσεις. Μια κριτική της ομογενοποιημένης και τεχνητής κοινωνίας μας, σε μια αριστουργηματική χορογραφική ενορχήστρωση.
Η Ματίλντ Μοννιέ ανήκει στους σημαντικούς σύγχρονους χορογράφους της τελευταίας εικοσαετίας. Ακάματη ερευνήτρια, ξεχειλίζει ακόμη από τη δημιουργική ευφορία που χαρακτήριζε τον γαλλικό χορό της δεκαετίας του ’80. Η ανάληψη της διεύθυνσης του Εθνικού Κέντρου Χορογραφίας του Μονπελλιέ από το 1994 σηματοδοτεί την αρχή μιας σειράς συνεργασιών με προσωπικότητες από ποικίλους χώρους της καλλιτεχνικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου